Magnesium maakt DNA bestendiger tegen oxidatieve schade. Dat blijkt uit een studie uit Servië waar zowel sedentaire studenten als rugbyspelers aan deelnamen. De onderzoekers vonden dat rugbyspelers meer van magnesiumsuppletie konden profiteren, omdat hun DNA meer te verduren krijgt. Tijdens een studieperiode van vier weken namen studenten en rugbyspelers 250 mg magnesium om de 12 uur (of placebo).
Aan de aanvang van de studie bleek al dat het niveau van DNA-schade hoger was bij rugbyspelers dan bij studenten. Rugby is een veeleisende sport voor het lichaam: na een wedstrijd is er sprake van spierschade, verhoogde immuunactiviteit, verhoogde oxidatieve stress en hormonale veranderingen. Bovendien neemt het magnesiumverlies naar de urine toe: naar schatting zou een intensieve inspanning vergezeld moeten worden van een 10 -20 % hogere inname van magnesium dan normaal aanbevolen.
De onderzoekers berekenden DNA-schade in onbehandelde immuuncellen (perifere lymfocyten) en in immuuncellen die blootgesteld werden aan H2O2. Na suppletieperiode telden rugbyspelers die magnesium hadden genomen minder immuuncellen met DNA-schade en was de DNA-schade minder ernstig. Bij studenten daalde enkel de fractie van cellen met ernstig beschadigde DNA.
Magnesium houdt het DNA stabiel en is een cofactor van enzymen die het DNA beheren (replicatie en herstel). Magnesium is ook nodig voor een goed verloop van de celdeling. Magnesiumtekort verstoort zelfs de werking van de mitochondriën en zorgt voor een cellulaire omgeving waar oxidatieve stress toeneemt.
Bron(nen) : Voedingsgeneeskunde